กระผมนะ..ลุงแก้ว จากกรุงเก่า
อยุธยาบ้านเกิดกำเนิดเรา
หลานชวนเข้าบ้านกลอนตอนต้นปี (๖ ม.ค.๒๕๕๕)
ชอบนั่งขีดนั่งเขียนจนเวียนหัว
หูตามัวเมียมาไล่ก็ไม่หนี
นั่งหน้าคอมฯจิ้มผิดถูกสนุกดี
ในบ้านนี้จุดประกายให้ร่ายกลอน
หลังจากหยุดไปนานเพราะงานหนัก
แต่ใจรักอักษราต้องมาก่อน
ตามหัวใจโบยบินยามกินนอน
มีกาพย์กลอนเป็นกับแกล้มชื่นแช่มใจ
อยากขอฝากลูกหลานผ่านมาเล่น
พอให้เป็นแนวทางสร้างนิสัย
โคลงฉันท์ร่ายกาพย์กลอนอักษรไทย
ร่วมสืบสานรักษาไว้ให้มั่นคง





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า