บอกตรงๆว่า ตื่นเต้น ดีใจ ที่จะได้ไปเที่ยวลานสาวกอด...เอ๊ย ที่่ไต่เต้าไปถึงตำแหน่งกวีแ่ห่งวังหลวง
ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่า ไม่ใช่ กวี เป็นแค่นักกลอนร่อนเร่มาขอพักพิง ต้องการความรัก ความอบอุ่น ละมุนฮา.. และก็ไม่ผิดหวัง เกินคาค
เมื่อบ้านหลังนี้ มีกฎกติกา เราก็ต้องเคารพและรักษากฎนั้นให้ได้ กว่าคณะลุงเว็ปจะคิดได้ คงใช้เวลาไม่น้อยเลย
เหมือนเข้ามาเล่นเกม เกมปัญญาชน
ทุกตำแหน่ง สอนให้เรารู้จักตัวเอง อดทน พยายาม รักเพื่อนร่วมบ้าน รู้จักให้ รู้จักรับ ด้วยความยินดี
เราผิด เราก็แก้ไข (เคยโดนมาแล้ว รับแก้ไขโดยดี) เราถูกก็ได้คำชม ส่วนใหญ่สมเหตุสมผล รู้สึกได้
ขอสารภาพว่า เพิ่งมีโอกาสมาแต่งกลอนจริงๆจังๆ ก็ที่บ้านหลังนี้ เงอะๆงะๆ ด้วยโพสต์ไม่เป็น มันท้าทาย คนวัยปูนนี้
ณ บัดนาว ทำได้หลายอย่าง ต่อกลอนเป็น แต่งกลบทได้ เพราะไม่เพราะ เพื่อนจะบอกเอง ซาบซึ้งมากๆ
เรียนรู้เทคนิคการโพสต์ จากคณะลุงเว็ปและคุณบ้านริมโขง ทำไม่ได้อยู่อย่างหนึ่ง คือ photoshop
ตกตะลึง เมื่ิอเห็นการโพสต์กลอนของคุณวฤก คุณบ้านริมโขง คุณกานต์ฑิตา คุณสุนันยา คุณหทัยกาญจน์ และคุณape งามทั้งภาพ งามทั้งคำ
นี่คือประโยชน์ที่ได้รับตรงๆ คะแนน คือ ผลพลอยได้ให้กระชุ่มกระชวย
ขอเสนอ 1. มี 6 ตำแหน่งเหมือนเดิม แต่เปลี่ยนคำ จะได้หายตะขิดตะขวงใจ
sp1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
sp2 นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
sp3 นักกลอนผู้มากผลงาน
sp4 ผู้เจนจบด้านกวี
sp5 นักกลอนแห่งเมืองหลวง
sp6 นักกลอนแห่งวังหลวง (อยู่แถวๆ ประตูวัง หรือห้องครัว มั้ง..)
2. ปรับช่วงคะแนน ให้มากขึ้น เป็น
sp1 50
sp2 100
sp3 150
sp4 200
sp5 250
sp6 300
มอบให้ผู้ที่สนใจคะแนน เพิ่มความมีชีวิตชีวา
ด้วยรักและผูกพันบ้านกลอนไทย
พี. พูนสุข
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
