ตรึกมงคล

ขอวันทาน้อมนบอภิวาท แทบพระบาทพระสุคตประเสริฐศรี
อีกพระธรรมพระสงฆ์องค์ภูมี ผู้เป็นที่พึ่งทางใจของปวงชน
อันบิดรมารดาข้าพเจ้า ผู้คอยเฝ้าดูแลมิหมองหม่น
อีกครูบาอาจารย์พระคุณล้น สั่งสอนข้าฝึกตนจนใหญ่มา
หยิบสมุดปากกาแล้วมานั่ง เอาจิตตั้งเอาไว้ในหัตถา
สดับคิดตรึกตรองพิจารณา ที่กล่าวว่ามงคลดีอย่างไร
ไม่คบคิดคนพาลผลาญใจหมอง ทำให้ต้องโศกเศร้าฤทัยไหว
คอยชักนำให้เสียคนอยู่ร่ำไป เพื่อนเช่นนี้ผูกมิตรไว้ อบายพลัน
อันคบมิตรเป็นปราชญ์ประเสิรฐนัก คอยช่วยเหลือเป็นหลักพาสร้างสรรค์
เป็นมิตรแท้เกื้อกูลกันแะกัน ถ้าเราเป็นเพื่่อนเช่นนั้นดีนักแล
การบูชาควรบูชาผู้ประเสริฐ อริยะเป็นเลิศประเสริฐแท้
ผู้ใฝ่หาอามิสอย่าเหลียวแล จะมีแต่เพิ่มความเขลาแก่เรานา
อันมงคลสามข้อได้เท่านี้ ดีมิดีบอกกล่าวมาเถิดหนา
จะนำไปแก้ไขในศาลา จบคำกลอนกล่าวมาเท่านี้เอย

ธรรมศาลา