อันรสหวาน ซ่านลิ้น ใช่จินต์สรรค์
ใช่วาดฝัน ปั้นสวย ด้วยใจขอ
เพียงเห็นจันทร์ ฝันไป คงไม่พอ
ใช่ถักทอ สร้างภาพ แล้วซาบใจ
ต้องกล้าสู้ รู้จัก ซึ่งรักรส
รู้กำหนด จดจำ นำแก้ไข
รู้กระเท่ เล่ห์ลวง ยอกทรวงใน
จะรู้ซึ้ง ถึงนัย เข้าใจจินต์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
กล้าจะรัก หากมี เช่นที่รัก
แต่ยากนัก เกินคำ พร่ำถวิล
ไม่มีเลยในบ่วงห้วงชีวิน
มิเคยยิน คำรัก นี้จากใคร
คนที่เรา หมายปอง เขามองผ่าน
เจ็บในมาน เกินกว่า จะขานไข
จึงได้แต่ เฝ้าฝัน ทุกวันไป
วาดวิมานสวยใส ใต้เงาจันทร์...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
