ทารกคอม ยอมรับ นับเริ่มใช้
เสียทีไร ต้องเดิน ปากเอิ้นถาม
ขอวางกลอน ออนแอร์ แพร่ข้อความ
รีบเรียกตาม ช่างคอม ช่วยซ่อมแซม
คอมคือสิ่ง เสพติด มากพิษร้าย
ไม่ถึงตาย แต่ตรม โฉมแฉล้ม
คิดถึงเธอ เผลอไผล มิได้แจม
นอนฮะแฮ่ม ตาเหลือบ เกือบทั้งคืน

รพีกาญจน์ 59
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
21 ธันวาคม 2025, 12:41:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: พักยก..ให้น้ำ (อ่าน 133015 ครั้ง) |
| ||||||||||