หนึ่งกนิษฐ์คิดถึงอยู่ตอนนี้
เหมือนดังที่ ‘บรรระยาย’ ตั้งหลายข้อ
เป็นขาวีนขี้โกรธกระเง้างอ
ยังจะขอไม่หน่าย ถึง’ร้าย’แรง
ถึงจะป่วนกวนโทโสอะโหจิต
จะเต็มใจยอมผิดไม่มีแฝง
ก็..หัวใจมันหายหดหมดสำแดง
หล่นตะแคงกลิ้งไป .อยู่ใกล้เธอ
... ape ...
......ก็ฉัน..เป็น..ตัวฉัน......แบบนี้
...สำนึกว่า....มีดี.......อยู่เสมอ
...บุญ......ของคุณ....ที่ลุ้นจนพบเจอ
...ไม่ต้องเพ้อ......เซ่อซ่า..หาอีกต่อไป......






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า