มองไม่เห็นทางออก...ถ้าหมอกควัน
มายืนยันให้ตัดโดยขัดขวาง
เราก็ดื้อถือดี...มีแนวทาง
ใครจะวางกำหนด...ยิ่งกดดัน
หมอกค่ำคืนปกคลุมเหมือนรุมรัก
กลางวันผลักเยื่อใยโหมไฟฝัน
มีร้อนผ่าวหนาวกลับสลับกัน
แสงตะวันกับจันทร์นวลให้ชวนชม
มิรู้เลย...หัวใจใยไหวอ่อน
มันสั่นคลอนเดี๋ยวชื่นเดี๋ยวขื่นขม
กลางคืนฝันกลางวันเเหงาเคล้าระทม
เธอคือปมในใจ...แก้ไม่เป็น
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
