ลอยกระทงเศร้า...
ค่ำวันนี้ ไม่มี ด. รอเป็นหมัน
เมื่อตะวัน ลาลับ กับทิวเขา
เมฆสีทอง ฟ่องฟ้า ซาบางเบา
ร่างขาดเงา มิเห็น รี่เร้นมา
จากเย็นย่ำ ค่ำคืน จนดื่นดึก
ในห้วงนึก คลุ้มคลั่ง ดั่งคนบ้า
เจ้ามิจำ คำมั่น ลืมสัญญา
ลอยคงคา ไปซินะ พร้อมกระทง
ได้อ่านเมื่อสี่สิบปีที่แล้ว
ยังอยู่ในความทรงจำ
ไม่ทราบว่าใครแต่ง
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
