ฝากคำ..ขอโทษ
หลายคราว..แหละบ่อยครั้ง หลายครา
จำมั่นติดใจมา กี่แม้น
เพียงสมเพื่อหรรษา ใจสั่ง
บางขุ่นคิดจิตแค้น เมื่อครั้งกระทำเขาฯ
หนักเบา..เหมือนดั่งบ้า เพียงระบาย
ปลดช่อความเป็นชาย ปล่อยเชื้อ
ดมหอมแค่ดับกระหาย เพลิงห่ม ใจแฮ
หวานนุ่มชิมเฉาะเนื้อ เหล่านี้กิเลสสนองฯ
เพลินคะนอง..คิดว่านั้น พลางสนุก
ใครจักทุกข์เกินทุกข์ ช่างแท้
ขอเสพแค่ฉันสุข เต็มสูบ
ใครเจ็บเมิน..ปวดแม้ ไม่ซึ้งมิอยากสนฯ
บางกมล..เกินกว่าไหม้ เห็นมอง
เหมือนหลอกมาโดนลอง ยิ่งแล้ว
สลดหมดอุราหมอง แผลเมื่อ ผลาญแม่
โศกโศกครวญ..ยากแคล้ว พิษเคล้าสนานคลอฯ
จึงหนอ..ฝากประณตน้อม ความนัย
กับผิดพลาดโปรดอภัย ทุกพ้อง
สลักคำนั่นมาไข ครากราบ
พลางกู่ขานตะโกนก้อง กล่าวแจ้งแสดงใจฯ
จากฤทัย..จารกลั่นถ้อย ขอโทษ
พันหมื่นเกลียดเคืองโกรธ รับเกล้า
จักเชือดหั่นเฉือนโหด ยอมหาก ผิดแฮ
กราบจรดดวงจิตเจ้า จุ่งเพี้ยงอภัยเพียง๚ะ๛
...............................................คอนพูทน
เข้าระบบได้แล้ว ขอบคุณผู้ดูแลจึง ฝากคำ..ขอโทษ มาแจมด้วยเด้อ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
