...ยื่นความเงียบเข้าสู่บ่วงดิ่งห้วงลึก
แล้วบันทึกความเจ็บเหน็บหวั่นไหว
เมื่อความรักหมดอายุบรรจุใจ
ก็ผลักไสไล่ต้อน...ป้อนคำลา
...เมื่อเธอจากฝากไว้ให้รอยแผล
คนเคยแคร์หนีหาย...ไห้ห่วงหา
มิเหลือเลยร่องรอยเก่าที่เราทา
มีแต่ร่องน้ำตามาเรี่ยไร
...ถามทำไม? เมื่อจะไปใจมันจบ
เมื่อทรวงเราติดลบพบแผลไหม้
อย่าถามเลย...เมื่อมิแคร์แผลข้างใน
ถามทำไม? เมื่อหัวใจไม่ผูกพัน
ตะวันฉาย
แล้วบันทึกความเจ็บเหน็บหวั่นไหว
เมื่อความรักหมดอายุบรรจุใจ
ก็ผลักไสไล่ต้อน...ป้อนคำลา
...เมื่อเธอจากฝากไว้ให้รอยแผล
คนเคยแคร์หนีหาย...ไห้ห่วงหา
มิเหลือเลยร่องรอยเก่าที่เราทา
มีแต่ร่องน้ำตามาเรี่ยไร
...ถามทำไม? เมื่อจะไปใจมันจบ
เมื่อทรวงเราติดลบพบแผลไหม้
อย่าถามเลย...เมื่อมิแคร์แผลข้างใน
ถามทำไม? เมื่อหัวใจไม่ผูกพัน
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
