
เราจะอยู่กันต่อรอวันจาก
หรือเราอยากรักกันเธอนั้นถาม
เหนือแววตาซ่อนเศร้าไม่เงางาม
มิเหลือความอาลัยเมื่อใครลา
เธออยากขอแหนหวงเป็นห่วงหึง
เอ่ยคิดถึงเพื่อโทรฯโมโหหา
ฉันอยากกล่าวเปล่าดายไม่นำพา
ให้ราคาความผูกพันแบบปันใจ
จะอยู่ทนหรือทนอยู่...ขู่ให้บอก
รักหรือหลอกออกคำสั่งเหมือนหลั่งไหล
ฉันไม่มีคำตอบจะปลอบใคร
อิสระนอกใน...ถูกคุกคาม
รักที่มอบเหมือนว่าทำหน้าที่
คอยจุดจี้แปลประเด็นเหมือนเป็นล่าม
ช่างไม่เหลือความหมายให้งดงาม
ดับนิยามความฝัน..ฉัน-ทำ-ไม?
.........๑๐๙๑๓........





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า