ท่านอยากทำสิ่งใดทำไปเถิด
ที่ประเสริฐสุกใสในใจท่าน
ไม่เบียดเบียนใครใครย่อมใช่การ
นับเป็นงานอดิเรกเสกถ้อยคำ
ย่อมมีบ้างทั้งรักฤทธิ์ริษยา
แอบนินทาว่าร้ายคล้ายไม่หนำ
บ้างติติงสรรเสริญเกริ่นชี้นำ
บ้างก็ทำเป็นเมินไม่เชิญชวน
แต่งไว้อ่านเล่นเล่นเช่นใฝ่รู้
แต่งให้ผู้อื่นอ่านผ่านนึกหวน
แต่งให้เขาชื่นชมตามสมควร
ต่างต้องล้วนทำใจไปพลางพลาง
คำมนุษย์สุดจะคิดถ้าติดเข้า
มีทั้งเฝ้าชื่นชมสมการสร้าง
มีทั้งเฝ้าติฉินหมิ่นทุกทาง
ควรปล่อยวางว่างไว้ถ้าใจรัก
ลป.(ลืมบอกไป) คำว่า"ใช่" ในกลอนนี้ผมใช้ตรงตัวครับ ไม่ใช่ใช้ในความหมายปฏิเสธ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
