งามบุหลันผันผายเฉิดฉายส่อง
ทอดตามองผ่องนวลรัญจวนไหว
ยามเมฆินทร์ผินเคลื่อนเลือนรำไร
ฟ้าไฉนไกลห่างทางภิรมย์
พร่ำรำพึงเพรงกาลที่ผ่านล่วง
แนบเนาทรวงห้วงคืนแสนขื่นขม
ดั่งฟ้ากั้นขวัญไกลใจระทม
จึ่งจ่อมจมชมเหงาเฝ้ารอคอย
ไม่รู้ใจ
ทอดตามองผ่องนวลรัญจวนไหว
ยามเมฆินทร์ผินเคลื่อนเลือนรำไร
ฟ้าไฉนไกลห่างทางภิรมย์
พร่ำรำพึงเพรงกาลที่ผ่านล่วง
แนบเนาทรวงห้วงคืนแสนขื่นขม
ดั่งฟ้ากั้นขวัญไกลใจระทม
จึ่งจ่อมจมชมเหงาเฝ้ารอคอย
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
