ยาก..จะหักใจลืม ยังซึมเศร้า
เพราะรักเจ้า มิอาจฝืน ไม่ให้ฝัน
น้ำตา ทาแก้ม ทุกวัน
ไม่อาจ สะกดกลั้น มิให้ริน
หรือเพราะ เจาะจง จะรังแก
เอารักมากรีด ให้เป็นแผล จนแดดิ้น
ใจร่วง คงกองกับพื้นดิน
ยังคง ได้กลิ่น เลือดคาวคาย
ใจช้ำดวงนี้
สกปรก ไม่มีดี อะไรได้
เจ้าเบื่อ จึงทิ้งดวงใจ
ทิ้งให้ ข้าช้ำระกำเกิน
....(เทโพพยาดา)....
เพราะรักเจ้า มิอาจฝืน ไม่ให้ฝัน
น้ำตา ทาแก้ม ทุกวัน
ไม่อาจ สะกดกลั้น มิให้ริน
หรือเพราะ เจาะจง จะรังแก
เอารักมากรีด ให้เป็นแผล จนแดดิ้น
ใจร่วง คงกองกับพื้นดิน
ยังคง ได้กลิ่น เลือดคาวคาย
ใจช้ำดวงนี้
สกปรก ไม่มีดี อะไรได้
เจ้าเบื่อ จึงทิ้งดวงใจ
ทิ้งให้ ข้าช้ำระกำเกิน
....(เทโพพยาดา)....
เมื่อหัวใจมันเจ็บ...ก็เก็บบ้าง
ปล่อยให้ว่าง ยอมอ้าง ทำห่างเหิน
ใจของใจ จะถนอม พร้อมเผชิญ
ถ้าบังเอิญ คนเศร้า เดินเข้ามา
เค้าอาจช่วย เยียวยา ทาด้วยรัก
ให้เธอพัก รอเขา คงเข้าท่า
อย่ามัวตรม จมปรัก ศรหักคา
เลือกเวลา ทำใจ กับใครดี?
ปล่อยให้ว่าง ยอมอ้าง ทำห่างเหิน
ใจของใจ จะถนอม พร้อมเผชิญ
ถ้าบังเอิญ คนเศร้า เดินเข้ามา
เค้าอาจช่วย เยียวยา ทาด้วยรัก
ให้เธอพัก รอเขา คงเข้าท่า
อย่ามัวตรม จมปรัก ศรหักคา
เลือกเวลา ทำใจ กับใครดี?
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
