"สำเนียงส่อภาษา..." ท่านว่าไว้
มาจากไหน รู้..ฟัง พลังสุ้มเสียง
อีสาน ใต้ เหนือ กลาง ต่างสำเนียง
แต่พร้อมเพรียง ร้องเพลงชาติ มาตรฐานเดียว
"พาแหลงใต้ สักหิด คิดแรงอก
กินหนมครก หนมจีน กินหนมเหนียว
โหย่ในหลาด หรอยฉาด ฟาดก่วยเตี่ยว
เซ่อหนมเกลียว ฝากโลกสาว โลกบาวกัน"
ลองเปลี่ยนเสียงเป็นไทยภาคกลางดู
"ชวนพูดใ้ต้ สักนิด พอชื่นอก(ชื่นใจ)
กินขนมครก ขนมจีน กินขนมเหนียว (ข้าวเหนียวมูนสีเหลืองขมิ้น หน้าสังขยา หน้ากุ้ง)
อยู่ในตลาด อร่อยมาก ฟาดก๋วยเตี๋ยว (ฟาด=กิน คำสแลง)
ซื้อขนมเกลียว ฝากลูกสาว ลูกชายกัน"
เข้าใจความหมาย แต่เสียงวรรณยุกต์และจังหวะคำไม่ไพเราะ ไม่กระชับ
..สาวกะปู..
เชิญต่อภาษาถิ่นเหนือค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
