รอจันทร์กระจ่างใจ
ให้หวั่นไหวใจเฝ้ารอ
อยู่อย่างคนใจท้อ
เพียงลำพังอ้างว้างเกิน
ส่งใจไปฟ้ากว้าง
ถึงนางน้องอย่าขวยเขิน
ใจพี่สุดประเมิน
คะเนหาจักคาดเดา

| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 09:05:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: อยู่เพียงลำพัง อ้างว้างเหลือเกิน (อ่าน 10215 ครั้ง) |
| ||||||||||