มิอาจเยือน...ยลยิน...ถึงถิ่นเจ้า
รอกลีบรวง...ร่วงร้าง...อย่างบางเบา
ชะแง้เฝ้า...เคล้าคล้อง...ประคองนวล
แม้นอยากโน้ม...เหนี่ยวหวง...ก่อนร่วงพื้น
จำต้องฝืน...ยั้งจิต...เมื่อคิดหวน
มิอาจสร้าง...มลทิน...ราคินควง
ให้เจ้าดวง...หม่นหมาง...ระคางมัว...

....................//ดรีม





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า