~อนิจจัง สังขาร อนัตตา~
อนิจจังมรณังสังขารา
อนิจจาชีวาไม่เที่ยงแท้
เกิดตั้งอยู่ดับไปใครเล่าแล
สิ่งแน่แท้เวียนวนของคนเรา
อนัตตานานาหาใดเที่ยง
สังขารเพียงตั้งไว้ให้โง่เขลา
หลงรูปรสกลิ่นเสียงเพียงบรรเทา
ใช่แบ่งเบาบาปหนักที่ภักดิ์ดี
มรณานุสติที่เตือนตั้ง
วันนี้ยังพรุ่งนี้อยู่ไม่รู้ชี้
หรือลับลาร่วงโรยโปรยชีวี
ดังนทีโรยร่วงสู่ห้วงดิน
เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้
ย่อมผันแปรเปลี่ยนไปไยถวิล
นี่ของกูตัวกูเป็นอาจิณ
ไม่ยลยินเสียงธรรมสดับฟัง
สังขารเราสุสานเน่าของซากศพ
ไม่นานทบคืนดินเช่นหนหลัง
คืนธาตุสี่สู่ว่างห้วงภวังค์
ไม่จีรังยั้งไว้ก็วายชนม์
อนิจจังวัฏฏะสังขารา
อนิจจาผู้ใดหนีไม่พ้น
เราทุกผู้เกิดแก่ตายว่ายเวียนวน
กว่าจะพ้นลุล่วงห้วงนิพพาน ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
อนิจจังมรณังสังขารา
อนิจจาชีวาไม่เที่ยงแท้
เกิดตั้งอยู่ดับไปใครเล่าแล
สิ่งแน่แท้เวียนวนของคนเรา
อนัตตานานาหาใดเที่ยง
สังขารเพียงตั้งไว้ให้โง่เขลา
หลงรูปรสกลิ่นเสียงเพียงบรรเทา
ใช่แบ่งเบาบาปหนักที่ภักดิ์ดี
มรณานุสติที่เตือนตั้ง
วันนี้ยังพรุ่งนี้อยู่ไม่รู้ชี้
หรือลับลาร่วงโรยโปรยชีวี
ดังนทีโรยร่วงสู่ห้วงดิน
เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้
ย่อมผันแปรเปลี่ยนไปไยถวิล
นี่ของกูตัวกูเป็นอาจิณ
ไม่ยลยินเสียงธรรมสดับฟัง
สังขารเราสุสานเน่าของซากศพ
ไม่นานทบคืนดินเช่นหนหลัง
คืนธาตุสี่สู่ว่างห้วงภวังค์
ไม่จีรังยั้งไว้ก็วายชนม์
อนิจจังวัฏฏะสังขารา
อนิจจาผู้ใดหนีไม่พ้น
เราทุกผู้เกิดแก่ตายว่ายเวียนวน
กว่าจะพ้นลุล่วงห้วงนิพพาน ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~