เหมือนท้องฟ้าทอดาวพร่างพราวฟ้า
บีบน้ำตาดาวร่วงชโลมผิว
ดวงตาดาวร้าวใดไยร่วงปลิว
เป็นหยาดริ้วน้ำค้างฉ่ำกลางคืน
หากดวงใจของเธอเสมอฟ้า
เต็มใจหลั่งน้ำตาระรินรื่น
แทนรอยยิ้ม...ด้วยชอกช้ำ...เต็มกล้ำกลืน
ฝันและตื่น...ในนิมิต...คิดถึงใคร
แล้วดวงตา...รุ่งอรุณ...อบอุ่นรัก
เต็มใจจัก...ฝ่าฝน...เพื่อคนไหน?
หลายขวบปี...ที่รักมาก...จากหัวใจ
เธอคงยัง...อยู่แสนไกล...เหมือนปลายฟ้า

ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า