ท้องฟ้าพร่างหมู่ดาวพราวระยับ แสงจันทร์จับจ้องจนคนเผลอไผล
แผ่นฟ้ามืดจืดจางช่างห่างไกล กระพริบไหวด้วยแสงดาวพราวนภา
จากราตรีรุ่งแจ้งแรงร้อนรัก จันทราพักหนีไกลให้โหยหา
สาดอรุณแสงแจ้งร้อนแรงมา ปลุกชีวาฟื้นใจให้ดำเนิน
กระรอกขาว
แผ่นฟ้ามืดจืดจางช่างห่างไกล กระพริบไหวด้วยแสงดาวพราวนภา
จากราตรีรุ่งแจ้งแรงร้อนรัก จันทราพักหนีไกลให้โหยหา
สาดอรุณแสงแจ้งร้อนแรงมา ปลุกชีวาฟื้นใจให้ดำเนิน
กระรอกขาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
