สักวาใจหายพ่อ"พรายม่าน"
จะซมซานหลีกหนีไปที่ไหน?
คุณเป็นเพชรน้ำหนึ่งบ้านกลอนไทย
อย่าน้อยใจไปเลยเพียงเปรยคำ
การเขียนกลอนอ่อนหวานหรือซ่านซึ้ง
หรือบึ้งตึงโศกเศร้าหรือเอาขำ
อาจมีบ้างบางถ้อยค่อยทิ่มตำ
อาจถลำอาจไถลอภัยเอย
หลายผู้คนปนกันในบ้านหนึ่ง
ความลึกซึ้งตื้นตันความหวั่นไหว
ร้อยอารมณ์ศิลปินย่อมเป็นไป
อาจเล็กใหญ่สูงต่ำตามสกุล
การศึกษาอบรมบ่มนิสัย
อาจห่างไกลไม่เหมือนเพื่อนต่างรุ่น
เมื่ออยู่บ้านเดียวกันหมั่นเจือจุน
ดั่งสร้างบุญปางหลังยังพัวพัน
การเขียนบทสักวานั้นน่ารัก
ได้รู้จักจิตใจหทัยนั่น
นักเขียนกลอนรุ่นใหม่ฝึกไปพลัน
รุ่นพี่นั้นหยอกล้อเข้าคลอเคียง
พรายม่านเอ๋ยดีใจได้พบท่าน
แม้ลุงจะอยู่นานประสานเสียง
ขอจงอยู่ก่อนเถิดเปิดเผดียง
อยู่เป็นเยี่ยงอย่างงามทุกยาม เนอ
"ปรางค์ สามยอด"
ก็ไม่ค่อยได้เขียนบทสักวา อาจจะผิดๆพลาดๆ
ก็ขอให้ท่านผู้รู้ได้เมตตากระซิบให้แก้ไขด้วยเถิด
จะได้เป็นบทเรียนทำให้ถูกต้องดีงามต่อไป
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
