จากเพื่อนใจ..
ลำนำนี้ขอเชลงเป็นเพลงแผ่ว
กังวานแว่วยามคะนึงถึงความหลัง
ว่า"มิตรเอ๋ยอย่าลืมเลือนเพื่อนชาวตรัง"
เป็นเสียงสั่งเพื่อนสาวชาวไชยา
มิตรคงรู้ใช่ไหมใครบ่นถึง
เขาผู้ซึ่งเคยรักมิตรหนักหนา
แม้เวลาล่วงผ่านเนิ่นนานมา
ก็ไม่สิ้นเสน่หาที่ตราตรึง
เพราะความหลังฝังจิตอยู่มิตรเอ๋ย
ไม่ลืมเลยจะบอกมิตรว่า"คิดถึง"
รู้ไหมว่าทุกคำที่รำพึง
คือเสียงซึ่งสั่งเตือนจากเพื่อนใจ
ขอวานโสมโลมดาวที่พราวฟ้า
ถามมิตรว่า"ยังคะนึงถึงบ้างไหม"
โอ้..ถึงคราหน้าหนาวเยือนคราวใด
ยิ่งอาลัยเกินคำจะจำนรรจ์
ด้วยใจซื่อถือสัจจะอยู่นะมิตร
จึงขอสิทธิ์ครองใจเพียงในฝัน
ผิรักเราต้องร้างสวนทางกัน
แต่ใจนั้นยังหยัดด้วยศรัทธา
ขอฝากถ้อยร้อยคำลำนำนี้
เตือนฤดีมิ่งมิตรขนิษฐา
มอบสนองเป็นของขวัญแทนสัญญา
รู้เถิดว่าถึงอย่างไร...ไม่ขอลืม
ประวิทย์ ไชยกุล
จากนิตยสารปี2505
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
