ดวงตาหน้าต่างใจ       

    ฉันลืมตาตื่นขึ้นในความมืด            ลำคอฝืดแห้งผากเเสนกระหาย
วาดสองมือไขว่คว้าตาพร่าลาย            คว้าไฟฉายฉวยหยิบใต้หมอนอิง
      กดปุ่มเปิดปรับเเสงให้เเรงจ้า         เเต่ทว่าคงดับสนิทนิ่ง
ลองอีกทีซ้ำเเล้วโมโหจริง                 กระทั่งสิ่งหนึ่งวางกึ่งกลางมือ
      ฉันกระดกรวดเดียวจนหมดเเก้ว      ไม่วายแคล้วกร่นด่าลูกซื่อบื๊อ
เห็นจะเป้นเหมือนคำที่เขาลือ               ปล่อยแม่ถือไฟฉายจนมือชา
     อะไรกันกี่โมงเล้วยามนี้               ไอ้นี่นี่มีปากหรือใบ้บ้า
หรือบื๊อจริงตามคำเขานินทา               จะตอบข้าดีดีหรืออย่างไร
     จึงกำหมัดฟาดฟัดผ่าความเงียบ       มือเย็นเฉียบรับหมัดมากุมไว้
ถือโอกาสโอบกอด แม่ตกใจ               มาไม้ไหนไอ้ลูกไม่รักดี     
     แม่ทำใจดีดีฟังลูกก่อน                 อย่าตัดรอนสัมพันธ์ลงเช่นนี้
ปัจจุบันเจ็ดโมงพ้นราตรี                    หยุดโกหกสักทีเถอะสุดทน 
    โลกทั้งใบมืดมนเห็นชัดชัด             จุดเทียนข้าจะผลัดหน้าสักหน
จุดอยู่เเล้วตรงหน้าเราสองคน              แม่คว้าเปลวเทียนลน ลูกดับไฟ
    พลางสวมกอดกระชับอ้อมโอบเเน่น    ทั้งสองเเขนประโลมปลอบกันไว้
ต่อเเต่นี้ลูกจะเป็นหน้าต่างใจ               ของแม่ตลอดไปขอสัญญา
   โอ้นิจจาน้ำใจในยามยาก                หลั่งมาจากใจลูกพึงรักษา
แม่ผู้ให้กำเนิดเกิดเรามา                     ให่รู้ว่่าหน้าต่างใจนี้รักจริง                                             

                                                       โดย Billboard