.jpg)
๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑
วันเพ็ญเด่นเดือนสิบเอ็ดเกร็ดดวงแก้ว
ลอยสู่สรวงสวรรค์แพร้วแพรวพิศมัย
พริ้งผุดผ่องส่องแวววับแล้วลับไกล
จากห้วงธารชลาลัยดวงร่วงลอย
หทัยกาญจน์
เดือนสิบเอ็ดคืนเพ็ญเย็นย่ำนี้
มองนทีรี่ไหลหัวใจหงอย
แสงเดือนส่องสะท้อนน้ำหวามใจคอย
ไร้ร่องรอยคนงามตามสัญญา
ปีก่อนนั้นนั่งคู่อยู่ริมฝั่ง
อิงแอบดังกายติดคิดห่วงหา
ชี้ชมชื่นดวงไฟได้ฮือฮา
ปีนี้หนา..นั่งเศร้า..เหงาคนเดียว.
มองนทีรี่ไหลหัวใจหงอย
แสงเดือนส่องสะท้อนน้ำหวามใจคอย
ไร้ร่องรอยคนงามตามสัญญา
ปีก่อนนั้นนั่งคู่อยู่ริมฝั่ง
อิงแอบดังกายติดคิดห่วงหา
ชี้ชมชื่นดวงไฟได้ฮือฮา
ปีนี้หนา..นั่งเศร้า..เหงาคนเดียว.
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
