แสงสีทอง ทอดสาย มาทายทัก
จึงรู้จัก ความงาม ยามรุ่งสาง
เมื่อฟ้าใหม่ มืดหมอก ระลอกจาง
แรกระหว่าง วันหวัง อีกครั้งครา
ยิ้มรับกับ วันใหม่ อย่างใสซื่อ
และโลกคือ ความฝัน ให้ฟันฝ่า
หลากหลายผู้ ว่ายวน บนเวลา
ต่างตามหา บางสิ่ง มาจริงใจ
หนึ่งคนจึง ทนท้า พยายาม
ยืนอยู่ท่าม ทุกสิ่ง อันวิ่งไหว
สองมือถือ ความฝัน แห่งวันวัย
บนบ่าแบก โลกไว้ อย่างใยดี
งดงามตาม กระแส ซึ่งแลเห็น
หรือหลบเร้น ซ่อนซุก อยู่ทุกที่
เหลี่ยมลมคม ความคิด สิทธิ์เสรี
หวังวันนี้ นภา.........สง่างาม
"เจ้าสายลมใยเอยไม่เคยหลับ"
คอยกระชับกับกายหมายอยากถาม
ไร้ตัวตนห่มห้อมล้อมทุกยาม
อยู่กลางท่ามตามติดชิดรอบกาย
อากาศหนาวเช้านี้มีหมอกควัน
เมฆแบ่งชั้นบางเบาเคล้ามิหาย
แดดไออุ่นกรุ่นทรวงดวงมิคลาย
จนถึงสายบ่ายคล้อยพลอยค่ำเย็น
พระอาทิตย์อัสดง
ปล. เอาประโยคของคุณThammada ยกมาแต่งหน่อยนะค่ะ ชอบนะค่ะ
" สายลมไม่เคยหลับไหล" มีต่อเติมเล็กน้อยขอโทษด้วยนะค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
