ไม้ต้นเดิม
เพียงเคยเอ่ยกับจิตคิดปลูกไม้
ก็จะได้การรับเป็นทรัพย์สิน
ด้วยรากหยั่งสืบมาเป็นอาจิณ
ธรณินท์ปกป้องเจ้าของเรา
ให้กำจายกำจรทุกหย่อมหญ้า
เพื่อกลับมาชุ่มชื่นคืนสู่เหย้า
ทุ่มพลังเรี่ยวแรงเพื่อแบ่งเบา
ใต้ร่มเงาต้นเดิมเสริมแรงใจ
จึงคือผู้อยู่ในแหล่งแห่งพืชศิลป์
อยู่ในถิ่นกรรมสิทธิ์คิดไฉน
ต่างทุ่มเทจุนเจืออาบเหงื่อไคล
เพื่อจะได้ไม้งามตามกำลัง
ผลผลิตแห่งมวลไม้ใบและต้น
ต้องอดทนทุกขั้นตอนตามสอนสั่ง
มีครูบาอาจารย์ต่างพลัง
ช่วยปลูกฝังเจือจรุงผดุงมา
ไม้ต้นเดิม....อยู่ในสวนแห่งมวลไม้
จะเติบใหญ่เป็นพืชศิลป์ในดินหล้า
และผลิใบสรรพางค์อย่างช้าช้า
เธออย่าล้ากล้าไม้นี้....ยังมีเรา...!
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
