มีเหตุผลในคำ.ที่..จำจาก
แม้ต้องฝากรอยช้ำ.ที่..จำได้
เป็นการดีที่ทำ.เพราะ..จำใจ
เหนือสิ่งใดคือทำ.คือ..จำเป็น
เรามิได้เกลียดกัน.ใน..วันก่อน
จะไม่งอนใส่กัน.ใน..วันเห็น
เธอยังดูอยู่ไหม?.ใน..วันเพ็ญ
มันหนาวเย็นมากไหม?.ใน..วันลา
ใช่ว่าฉัน"ไม่รัก".แต่..ชักเบื่อ
เธอ"ไม่เชื่อ"ว่ารัก.แล้ว..ชักกล้า
การยื่นรักชักไป.แล้ว..ชักมา
บีบน้ำตา..บ่อยนัก...."ฉันชักเซ็งส์"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
