ฉัุนก็คนไม่ใช่สัตว์เลี้ยงแก้เหงา
ตอนฉันเศร้าเธอไม่เคยจะมาหา
พอต้องการเรื่องอย่างว่าเธอค่อยมา
พร้อมลีลาในคารมเพราะอยากเอา

พอสุขสมเธอก็อ้างสารพัด
ฉันฝืนกัดก้อนอารมณ์อย่างโง่เขลา
คงเป็นเพราะคำว่ารัก โถ่ตัวเรา
ที่ทำให้ฉันต้องเศร้ามิรู้ลืม

ฦาฤๅ