ยี่สิบหก วกถึง คำนึงหา
มิถุนา มาถึง คำนึงหวน
อรรถรส บทกลอน อ่อนรัญจวน
แสนเย้ายวน ชวนร่ำ ฉ่ำอารมณ์
นิราศเลิศ เพริศแพร้ว พร่างแพรวพริ้ง
มีค่ายิ่ง จริงแท้ แลเหมาะสม
ครูพากเพียร เขียนย้ำ เป็นคำคม
น่าชื่นชม อุดมรส แห่งบทกลอน
อีกกาพย์โคลง โยงมา สุภาษิต
ให้ข้อคิด ศิษย์จำ ในคำสอน
ทั้งบทเศร้า เคล้าสุข ทุกบทตอน
ส่องสะท้อน ย้อนถึง ซึ่งวันวาน
สองร้อยปี ที่ผ่าน แม้นานมาก
กลอนครูฝาก หลากครั้ง ยังคงหวาน
ราวบุปผา คราตื่น ชื่นแย้มบาน
ฉ่ำดวงมาน ผ่านผัน ทุกวันไป
"ไม่เมาเหล้า แต่เรา ยังเมารัก
สุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉน"
ทุกวลี ที่อ่าน ซ่านซึ้งใจ
ขอเก็บไว้ ในห้วง ดวงชีวิน
ดอกไม้เหน็บ เย็บปัก และถักร้อย
มาลัยน้อย ห้อยครบ นบถวิล
สุนทรภู่ ครูกวี สี่แผ่นดิน
ยังหอมกลิ่น จินต์ล้ำ ถ้อยคำกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
