ดังประกายความฝัน ดับร้าง
เรี่ยวแรงสื่อสารพลัน รานร่อย
ซบเข่าน้ำตาค้าง เหือดแห้งใจขม
๏ เพียงลมยะเยือกไล้ ผิวกาย
หวังซึ่งลำแสงพราย ส่องต้อง
ปลอบช้ำระบมหมาย เยียวชีพ
หนาวจู่จับขังข้อง จู่จ้วงแทงใจ
๏ เทียนไขขาวขุ่นขึ้ง คำใด
เขาขีดโหมจุดไฟ กลับชื้น
หรือน้ำเนตรรินไหล หลงท่วม
เพรียกพร่ำขอแสงฟื้น เท็จแท้หวาดแสงฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
