แม่จ๋า...
สูญน้ำตามากมายหลายครั้งแล้ว
แสนละเหี่ยเสียจริงน่าชิงชัง
ความผิดหวังโหดเหี้ยมมาเยี่ยมเยือน
ทุกคราที่มีรักถูกหักอก
ต้องโฉลกคบเล่นแค่เป็นเพื่อน
คุยสนุกสุขสับนานนับเดือน
เธอเสมือนหญิงผู้เคียงคู่กาย
เวลาวันผันผ่านมินานนัก
คนที่รักอย่างแรงกลับแหนงหน่าย
เศร้าถูกทิ้งหญิงห่างแทบวางวาย
หวังสุดท้ายแน่วแน่อยู่แท้เทียว
แม่จ๋า...
วอนวิญญาณ์ของแม่โปรดแลเหลียว
ช่วยดลใจให้หญิงรักจริงเดียว
รักแน่นเหนียวจิรันดร์เท่านั้นพอ
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
