ผมดีใจจริงๆที่ทั้งDEWADAและ Victoriasecret (หรือคุณแจ๊คของเรา)ได้เข้ามาเปิดอก แสดงความคิดเห็นกันอย่างนี้ เป็นการถกเรื่องราวทียังอึมครึมในใจให้แจ่มแจ้ง เพื่อท่านผู้รู้จะได้เข้ามาชี้แจงให้คำแนะนำเพิ่มเติม และชาวเราที่ยังเปรียบตัวเองว่า ยังไม่ถึงขั้นกวี(รวมทั้งตัวผมเองด้วย)และเยาวชนลูกหลานไทยที่สนใจในการเขียนกลอนต่างๆจะได้รับรู้ รับทราบกันไปด้วย ท่านทั้งหลายที่มีอะไรคาใจ ก็ขอให้เขียนออกมาเถิด อย่าคิดว่าจะไปผิดใจใครๆเลย เพราะผมคิดว่าชาวเราย่อมมีวุฒิภาวะพอที่จะยอมรับความเห็นต่าง เพื่อจะได้เปิดใจรับมุมมองของท่านอื่นๆบ้าง อย่าได้คิดว่าเป็นการเอาชนะคะคานอะไรกันเลยนะ คนที่ยังไม่รู้ ไม่ทราบจะได้ไม่ต้องเคอะเขินที่จะเข้ามาไต่ถามในสิ่งที่อยากรู้ ไม่เข้าใจหรือเข้าใจผิดๆจะได้แก้ไขให้ถูกต้องต่อไป เพื่อเป็นวิทยาทานต่อๆไป ความรู้ต่างๆที่ท่านมีอยู่ ก็ขอให้นำออกมาเผยแพร่เถิด ดีกว่าที่จะให้มันตายไปกับตัวของเรา
ผมชื่นชมรุ่นพี่ๆที่ผมสามารถเรียกท่านได้อย่างเต็มปากว่า ท่านคือกวีในดวงใจ ที่คอยชี้แนะ แนะนำ ตักเตือนอยู่เสมอๆ นี่แหละคือเสน่ห์ของบ้านกลอน ที่ทำให้ผมจดจำเป็นแบบอย่างที่ดีงาม มาคอยสะกิดเตือนน้องๆหลานๆที่เข้ามาใหม่ๆเสมอๆ ขอเชิญทุกเท่านแสดงความเห็นออกมาเถิด ถือเสียว่า ศิษย์อายครูบ่รู้วิชา สามีอายภรรยา บ่มีลูก (เอ เกี่ยวกันไหมเนี่ย?)

ลุงปรางค์