เดียวดายหมองล่องลอยกว่าวอยไกล
เดียวแดไร้วังวนฝ้าหม่นแฝง
โดดเดี่ยวคงยงเยื่อเพียงเหลือแพง
เด็ดเดี่ยวแกร่งหยัดอยู่เคียงผู้คน   

(วอย = พัดเอื่อย) (แพง = รัก)

ฝ่าฟันวายก่ายกองที่ต้องทำ
ฝึกฝนซ้ำเคี่ยวเข็ญเพื่อเป็นผล
เฝ้าฝึกเพียรเจียรจดทั้งอดทน
เฝ้าฝ้นตนเองอ้างที่สร้างทาง