นึกแล้วเชียว พี่รินนี้ มีใจสอง
มีพันทอง ที่ยังหลง ทรงจำอยู่
แล้วยังแอบ เลียบเรียง มาเคียงดู
พอดินรู้ ต้องเดินหลบ จบกันเรา
ของของใคร ของใคร ใครก็หวง
ลุเลยล่วง ห้วงมาน พานโง่เขลา
รักแล้วเจ็บ เก็บคืน ยืนซมเซา
ล่วงเลยเล่า เจ็บเหงา เศร้ากว่าเดิม
มีพันทอง ที่ยังหลง ทรงจำอยู่
แล้วยังแอบ เลียบเรียง มาเคียงดู
พอดินรู้ ต้องเดินหลบ จบกันเรา
ของของใคร ของใคร ใครก็หวง
ลุเลยล่วง ห้วงมาน พานโง่เขลา
รักแล้วเจ็บ เก็บคืน ยืนซมเซา
ล่วงเลยเล่า เจ็บเหงา เศร้ากว่าเดิม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
