Re: เขาว่ากวีตายแล้ว

หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน)
(๖)

๑.
โคลง
(โคลง ๔ สุภาพ)
แขดวงนวลแจ่มเบื้อง       กาลราตรี
ดาริการุบหรี่                  ดื่นฟ้า
เดือนดาราย้อมสี             แพร้วพร่าง เพ็ญนิศา
กวีฝันบรรเจิดจ้า             พร่ำถ้อยวจีกรองฯ

๒.
ฉันท์
(วิชชุมมาลาฉันท์ ๘)
ดาวเดือนเด่นฟ้า            แจ่มหล้าเวหน
นวลเย็นยามยล             ด่ำมนต์ดื่มบาน
ชื่นใดไหนเท่า               กาววาวก่ำกานท์
ร้อยถ้อยขับขาน            ซึ้งสร้านใจชนฯ

๓.
กาพย์
(กาพย์ยานี ๑๑)
ดาวเดือนป้ายเปื้อนฟ้า         แต้มนิศาราตรีแผ้ว
เจิดแจ่มพริ้งเพริศแพร้ว       ก่องแกมแก้วแวววับวาว
กวีชนร่ำเสพฝัน               คืนเต็มจันทร์เพ็ญรุ้งราว
ดาราพริบพรีพราว           ก่ำเก็จกาวแข่งแขไขฯ

๔.
กลอน
(กลอน ๘)
คืนจันทร์นวลข้างขึ้นแต้มฟ้าเพ็ญ
ปรายแสงเย็นเด่นแขวาดนิศา
ดอกดาวพรายป้ายเปื้อนแก้มนภา
อวดแสงจ้อยพริบพร่าแข่งศศิธรฯ

สนอง เสาทอง
อินทามระ 10
7 เมษายน 56