มารยาประดุจว่าเครื่องประดับ
เวลาจับ มาใส่ให้เหมาะสม
ถูกกาลเทศะงานสังคม
ความนิยมยุคสมัยใคร่ตรึกตรอง
แต่งพองาม ยามดี มีคนชม
เกินเหมาะสมคนหน่ายบ่ายไม่มอง
คุณค่าแท้คือความดีไม่มีสอง
ตามครรลองทำดีต้องได้ดี

(แก้ไขคำตกบกพร่องครับ)
              m1
        28/11/54