เห่ชมสัตว์ป่าสงวน
๏ พระเสด็จยาตรเยื้อง ชลสินธุ์
ล่องจากมหาธานินทร์ ชื่อก้อง
องค์ทรงพิศสัตว์สิน พนาพฤกษ์ สงวนเฮย
ลอยล่องเทียบเลียบท้อง ท่าน้ำชลาลัย ๚ะ๛
๏ ไท้เสด็จชมสัตว์ป่า สินพนาสัตว์สงวน
ลอยล่องเรือกระบวน เลียบธาราชลาลัย
๏ พลพายโห่ครึกครื้น พาจิตชื้นรื่นรมย์ใจ
พร้อมเพรียงเรียงเรือให้ ลอยขนานน่านน้ำทอง
๏ พิศดูหมู่พฤกษา ไพรพนาป่าทั้งผอง
น้ำตกปรกละออง ไอน้ำซอกเป็นหมอกไอ
๏ เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง ทำเรือเอียงเสียงสัตว์ใส
ก้องอยู่ในพงไพร ไพเราะเด่นเช่นกังวาน
๏ ทรงมองสอง"ละมั่ง" ที่ชายฝั่งดั่งนงคราญ
ผิวเลียบน่าหมายปาน คงนิ่มเนื้อนวลผิวพรรณ
๏ พิศเขาสง่างด งามหมดจดเขายาวนั้น
ละมั่งใกล้สูญพันธุ์ เหมือนตัวพี่ใกล้สูญนาง
๏ จากเมืองเคยแนบนุช ใจแทบทรุดเมื่อต้องห่าง
อยู่ไกลในชลทาง คิดถึงน้องแม่นวลลออ
๏ "กูปรี"ร่างบึกบึน เขางามขึ้นเหมือนตะขอ
โค้งมนแหลมเคียวจ่อ น่าหวาดเสียวเคียวมีคม
๏ "ควายป่า"ท่าผงาด เหมือนพลราชชาติยืนข่ม
องอาจมาดน่าชม แลกล้ามเนื้อมีมากมาย
๏ ผิวดำเป็นดำขลับ ดุดันนับกว่าโคหลาย
ขึ้นชื่อว่าคือควาย แรงกำยำกำลังมี
๏ "เลียงผา"อยู่บนผา แทะเล็มหญ้าน่าสุขี
เหมือนน้องนุชนารี เด็ดดอกไม้อยู่ในสวน
๏ "นกแต้วแล้วท้องดำ" ก้าวเท้าย่ำอย่างง่วนง่วน
เดินเล่นโลดแลชวน พระพิศดูเพลินสายตา
๏ ปลาใหญ่ขึ้นเหนือชล เป็นน้ำวนอยู่ตรงหน้า
"พยูน"เห็นดาษดา เรียกหมูน้ำสำราญจินต์
๏ เคยเห็นอยู่เป็นกลุ่ม มาชุมนุมลุ่มชลสินธุ์
ตอนนี้ที่ยลยิน ไม่ถึงร้อยน่าน้อยใจ
๏ "สมเสร็จ"ผสมเสร็จ หมู,ช้างเล็ดหมี,แรดใหญ่
ประหลาดสัตว์พงไพร เหลือเพียงนิดจิตคิดวอน
๏ เสียงใสนกร้องยิ่ง "เจ้าฟ้าหญิงสิรินธร"
นางแอ่นชอบเกาะนอน ตามใบอ้อใบสนุ่น
๏ วิจิตร"นกกระเรียน" ชอบวนเวียนหาปลางุ่น
หากินเป็นคู่บุญ ตลอดชีพอย่างครอบครัว
๏ พลันคิดถึงโฉมตรู มิได้อยู่คู่กับผัว
ดวงใจใกล้เมามัว ไม่เมารักเพราะจากกัน
๏ ดู"แรด"รูปร่างใหญ่ อยู่ในไพรหัวใจหวั่น
น่ากลัวด้วยลักษณ์มัน แรดตัวโตโอ้งามตา
๏ มอง"แมวลายหินอ่อน" สายสมรมิได้มา
น้องชอบมวลแมวป่า พี่เห็นแล้วคิดถึงนาง
๏ "สมัน"หันหน้าหา ส่งแววตามาข้างข้าง
เขามันสวยแผ่กาง เฉกบัลลังก์ที่นั่งทอง
๏ "เก้งหม้อ"ตัวสีดำ ยืนกินน้ำอยู่ริมหนอง
พิศดูอยู่เหนือคลอง บนเรือหลวงสุขพระองค์
๏ "กวางผา"สง่าลักษณ์ น่าชมนักคล้ายกระจง
ลำตัวดังบอกบ่ง แข็งแรงเมื่อครากระโจน
๏ "กระซู่"คือแรดเล็ก เหมือนยังเด็กแต่โผดโผน
ชอบนอนอยู่ในโคลน เอาดินทากันแมลง
๏ พิศดูสัตว์สงวน ตามกระบวนชวนแสดง
เสนามาชี้แจง บอกชื้อสัตว์ถนัดตา
๏ หวนคิดถึงโฉมฉาย มิได้กรายสู่ชายป่า
ห่างพี่ห่างกายา ชมสัตว์ป่าพนาสงวน ๚ะ๛
๏ พระเสด็จยาตรเยื้อง ชลสินธุ์
ล่องจากมหาธานินทร์ ชื่อก้อง
องค์ทรงพิศสัตว์สิน พนาพฤกษ์ สงวนเฮย
ลอยล่องเทียบเลียบท้อง ท่าน้ำชลาลัย ๚ะ๛
๏ ไท้เสด็จชมสัตว์ป่า สินพนาสัตว์สงวน
ลอยล่องเรือกระบวน เลียบธาราชลาลัย
๏ พลพายโห่ครึกครื้น พาจิตชื้นรื่นรมย์ใจ
พร้อมเพรียงเรียงเรือให้ ลอยขนานน่านน้ำทอง
๏ พิศดูหมู่พฤกษา ไพรพนาป่าทั้งผอง
น้ำตกปรกละออง ไอน้ำซอกเป็นหมอกไอ
๏ เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง ทำเรือเอียงเสียงสัตว์ใส
ก้องอยู่ในพงไพร ไพเราะเด่นเช่นกังวาน
๏ ทรงมองสอง"ละมั่ง" ที่ชายฝั่งดั่งนงคราญ
ผิวเลียบน่าหมายปาน คงนิ่มเนื้อนวลผิวพรรณ
๏ พิศเขาสง่างด งามหมดจดเขายาวนั้น
ละมั่งใกล้สูญพันธุ์ เหมือนตัวพี่ใกล้สูญนาง
๏ จากเมืองเคยแนบนุช ใจแทบทรุดเมื่อต้องห่าง
อยู่ไกลในชลทาง คิดถึงน้องแม่นวลลออ
๏ "กูปรี"ร่างบึกบึน เขางามขึ้นเหมือนตะขอ
โค้งมนแหลมเคียวจ่อ น่าหวาดเสียวเคียวมีคม
๏ "ควายป่า"ท่าผงาด เหมือนพลราชชาติยืนข่ม
องอาจมาดน่าชม แลกล้ามเนื้อมีมากมาย
๏ ผิวดำเป็นดำขลับ ดุดันนับกว่าโคหลาย
ขึ้นชื่อว่าคือควาย แรงกำยำกำลังมี
๏ "เลียงผา"อยู่บนผา แทะเล็มหญ้าน่าสุขี
เหมือนน้องนุชนารี เด็ดดอกไม้อยู่ในสวน
๏ "นกแต้วแล้วท้องดำ" ก้าวเท้าย่ำอย่างง่วนง่วน
เดินเล่นโลดแลชวน พระพิศดูเพลินสายตา
๏ ปลาใหญ่ขึ้นเหนือชล เป็นน้ำวนอยู่ตรงหน้า
"พยูน"เห็นดาษดา เรียกหมูน้ำสำราญจินต์
๏ เคยเห็นอยู่เป็นกลุ่ม มาชุมนุมลุ่มชลสินธุ์
ตอนนี้ที่ยลยิน ไม่ถึงร้อยน่าน้อยใจ
๏ "สมเสร็จ"ผสมเสร็จ หมู,ช้างเล็ดหมี,แรดใหญ่
ประหลาดสัตว์พงไพร เหลือเพียงนิดจิตคิดวอน
๏ เสียงใสนกร้องยิ่ง "เจ้าฟ้าหญิงสิรินธร"
นางแอ่นชอบเกาะนอน ตามใบอ้อใบสนุ่น
๏ วิจิตร"นกกระเรียน" ชอบวนเวียนหาปลางุ่น
หากินเป็นคู่บุญ ตลอดชีพอย่างครอบครัว
๏ พลันคิดถึงโฉมตรู มิได้อยู่คู่กับผัว
ดวงใจใกล้เมามัว ไม่เมารักเพราะจากกัน
๏ ดู"แรด"รูปร่างใหญ่ อยู่ในไพรหัวใจหวั่น
น่ากลัวด้วยลักษณ์มัน แรดตัวโตโอ้งามตา
๏ มอง"แมวลายหินอ่อน" สายสมรมิได้มา
น้องชอบมวลแมวป่า พี่เห็นแล้วคิดถึงนาง
๏ "สมัน"หันหน้าหา ส่งแววตามาข้างข้าง
เขามันสวยแผ่กาง เฉกบัลลังก์ที่นั่งทอง
๏ "เก้งหม้อ"ตัวสีดำ ยืนกินน้ำอยู่ริมหนอง
พิศดูอยู่เหนือคลอง บนเรือหลวงสุขพระองค์
๏ "กวางผา"สง่าลักษณ์ น่าชมนักคล้ายกระจง
ลำตัวดังบอกบ่ง แข็งแรงเมื่อครากระโจน
๏ "กระซู่"คือแรดเล็ก เหมือนยังเด็กแต่โผดโผน
ชอบนอนอยู่ในโคลน เอาดินทากันแมลง
๏ พิศดูสัตว์สงวน ตามกระบวนชวนแสดง
เสนามาชี้แจง บอกชื้อสัตว์ถนัดตา
๏ หวนคิดถึงโฉมฉาย มิได้กรายสู่ชายป่า
ห่างพี่ห่างกายา ชมสัตว์ป่าพนาสงวน ๚ะ๛
ที่มาของภาพสวยๆhttp://www.ku.ac.th/AgrInfo/wild/
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
