ลมโบกโบย โชยพลิ้ว ปลิวเสียงขลุ่ย
ส่งไปคุย ฉุยฉาย คลายขื่นขม
ส่งสำเนียง เสียงใจ ไปให้ชม
ว่าอกตรม ล้มป่วย ให้ช่วยที
มิใช่ใคร ไหนอื่น สะอื้นหรอก
ที่ช้ำชอก บอกให้รู้ อยู่ที่นี่
”ขลุ่ยกรรแสง” แจงข่าว ร้าวฤดี
ด้วยเหตุนี้ ที่เสียง สำเนียงครวญ
เพราะน้องนาง ร้างไกล ใจแตกยับ
ไม่คืนกลับ ลับล่วง ลวงให้หวน
ทิ้งให้เรา เศร้าใจ ไห้รัญจวน
ควรมิควร ครวญจิต คิดดีดี
ลมโบกโบย โชยไป ไม่ถึงน้อง
สุดเศร้าหมอง ครองช้ำ กรรมของพี่
เพียงออหวน ครวญหา มาห้าปี
ยังไม่ซึ้ง ซึ่งคนดี ที่พี่ครวญ