(ถึงท่านลุงรพีฯ)
๐หลังฟังลุงใจกระเซ็นแตกเป็นสอง
คร่ึงคือหมองหม่นเหม่อเพ้ออักษร
ด้วยดวงใจไฉนแก่นช่างแคลนคลอน
โฉมบังอรเผลอพลาดสวาทลุง
๐อีกครึ่งทรวงห่วงน้องจะร้องไห้
จักหาใครอภินันท์อย่างมั่นมุ่ง
นอกจากอ้ายชายแท้ก็แต่ลุง
พอจรุงใจอ้ายคลายกังวล
๐แต่นี้ไปอ้ายเพรียกเรียกท่านป้า
น้องก็อย่าเคอะเขินรับอย่าสับสน
รับอ้ายนี้ประหนึ่งหลานอย่าลานลน
คอยเป็นคนนวดเฟ้นเช่นหลานลุง
(ถึงท่านนพ)
๐กลอนรักโรยโชยชื่นสักคืนค่ำ
ผมก็จำจากมิตรคิดเองยุ่ง
ด้วยผมพบประสบการณ์รักราญปรุง
จึงสะดุ้งสะเดาะเดชเลศสตรี
๐แต่งให้หวานปานผึ้งอ่านซึ้งซบ
เพื่อเกลื่อนกลบความเศร้าเฉาฉวี
รักใดแท้แลไหนไม่เคยมี
โอ้ชีวีเวรกรรมช่างซ้ำเติม
๐มาเรามาพาทีเหมือนมีรัก
ลืมอกหักโหมหาญเผื่อมานเหิม
เผื่อนงโพธผิว่าเมตตาเติม
มาริเริ่มรักแรกแจกดวงใจ
๐หลังฟังลุงใจกระเซ็นแตกเป็นสอง
คร่ึงคือหมองหม่นเหม่อเพ้ออักษร
ด้วยดวงใจไฉนแก่นช่างแคลนคลอน
โฉมบังอรเผลอพลาดสวาทลุง
๐อีกครึ่งทรวงห่วงน้องจะร้องไห้
จักหาใครอภินันท์อย่างมั่นมุ่ง
นอกจากอ้ายชายแท้ก็แต่ลุง
พอจรุงใจอ้ายคลายกังวล
๐แต่นี้ไปอ้ายเพรียกเรียกท่านป้า
น้องก็อย่าเคอะเขินรับอย่าสับสน
รับอ้ายนี้ประหนึ่งหลานอย่าลานลน
คอยเป็นคนนวดเฟ้นเช่นหลานลุง
(ถึงท่านนพ)
๐กลอนรักโรยโชยชื่นสักคืนค่ำ
ผมก็จำจากมิตรคิดเองยุ่ง
ด้วยผมพบประสบการณ์รักราญปรุง
จึงสะดุ้งสะเดาะเดชเลศสตรี
๐แต่งให้หวานปานผึ้งอ่านซึ้งซบ
เพื่อเกลื่อนกลบความเศร้าเฉาฉวี
รักใดแท้แลไหนไม่เคยมี
โอ้ชีวีเวรกรรมช่างซ้ำเติม
๐มาเรามาพาทีเหมือนมีรัก
ลืมอกหักโหมหาญเผื่อมานเหิม
เผื่อนงโพธผิว่าเมตตาเติม
มาริเริ่มรักแรกแจกดวงใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
