เสียงหมาเห่า กระโชก ชะโงกไป
- ละอองดิน -
จับหลังคา การ้อง ก้องไพรพฤกษ์
เตือนสำนึก คืนจิต พอคิดได้
รีบลุกยืน ฟืนก่อ จ่อจุดไฟ
หม้อดินใส่ น้ำจาง วางบนเตา
ยุคประหยัด หัดออม ถนอมทรัพย์
กลัวจนจับ ทุกข์เข้า จะหมองเศร้า
กิ่งลำไย ไม้แห้ง ช่วยแบ่งเบา
ใช้ต้มเผา ง่ายดับ ทำกับแกง
นั่งจ้องเทียน เขียนกลอน ตอนกระฉูด
น้ำเดือดปูด มือคอย ถอยฟืนแบ่ง
เหลือสองดุ้น รุนเข้า เถ้าถ่านแดง
ละจัดแจง ยกลง ชงกาแฟ
หม้อดินร้อนช้า ฟืนมอดไหม้ น้ำไม่แห้ง
รพีกาญจน์ 59
กว่าจะได้ กินกัน ตะวันโด่ง
มัวโก้งโค้ง ก่อไฟ หิวตายแหง๋
เตาฟืนไฟ ไม่คล่อง ท้องร้องแง
ลมปรวนแปร ฝนพรำ ควรคำนึง
ต้องทำก่อน ท้องหิว หน้านิ่วนะ
ไม่งั้นจะ หงุดหงิด คิดไม่ถึง
ใครอยู่ใกล้ โวยวาย หงายท้องตึง
"พี่รพีฯ" หน้าบึ้ง เอาถึงตาย(โมโหหิวอ่ะ)
มัวโก้งโค้ง ก่อไฟ หิวตายแหง๋
เตาฟืนไฟ ไม่คล่อง ท้องร้องแง
ลมปรวนแปร ฝนพรำ ควรคำนึง
ต้องทำก่อน ท้องหิว หน้านิ่วนะ
ไม่งั้นจะ หงุดหงิด คิดไม่ถึง
ใครอยู่ใกล้ โวยวาย หงายท้องตึง
"พี่รพีฯ" หน้าบึ้ง เอาถึงตาย(โมโหหิวอ่ะ)
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
