แม่หาบกะต่าสองบ่าด้าน
เปลี่ยนข้างไม้คานสองด้านบ่า
ทุกเช้าค่ำย่ำเทียวทางไปนา
ฤดูกาลผ่านมาได้ผ่านไป
คือกะต่าชะตากรรมสัมภาระ
คือพันธะที่หน่วงหนักที่รักใคร่
อุทิศทั้งชีวิตและจิตใจ
เลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ได้เป็นคน
ได้เป็นคน จนปีกกล้าจนขาแข็ง
ไปแสวงแสงสว่างในต่างหน
ความใฝ่ฝันซึ่งไกลมากจากบ้านตน
ปล่อยให้แม่จ้ำป่นอยู่คนเดียว
(บทกวีภาพของแม่:บุญยศักดิ์ ทองน้อย )
http://www.oknation.net/blog/theManOfTomorrow/2011/01/08/entry-1
เคยลงมติชนสุดสัปดาห์เมื่อประมาณปี ๒๕๔๐
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
11 พฤษภาคม 2024, 11:01:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กวีชาวบ้าน (อ่าน 16291 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
