ยังโชคดีที่มี...ดาว
ยามเมื่อคราว เหงาหม่น ได้บ่นเพ้อ
ฝากดวงใจ ไปหา คราละเมอ
ได้นั่งเหม่อ มองดาว ทุกคราวไป
สายลมที่พรมพร่าง
ยามอ้างว้าง เปลี่ยวเปล่า เคล้าหวั่นไหว
คราซึมเศร้า เหงาทรวง ทุกข์ห้วงใจ
ฝากลมไล้ บางเบา ให้เหงาคลาย
ยามเมื่อคราว เหงาหม่น ได้บ่นเพ้อ
ฝากดวงใจ ไปหา คราละเมอ
ได้นั่งเหม่อ มองดาว ทุกคราวไป
สายลมที่พรมพร่าง
ยามอ้างว้าง เปลี่ยวเปล่า เคล้าหวั่นไหว
คราซึมเศร้า เหงาทรวง ทุกข์ห้วงใจ
ฝากลมไล้ บางเบา ให้เหงาคลาย
(ดินขอขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่านบทกลอน แต่อย่าทำตามดินนะคะ ยัง เป๋+มั่ว อยู่มากมายค่ะ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
