ตอน ศึกประชิดเมือง
บัดนั้น ไพรีประชุมเป็นกลุ่มก้อน
รายเรียงนอกวังบวร ดัสกรหมายฆ่าราวี
รถม้าปืนใหญ่ฟอนไฟรุก ระดมปลุกขวัญทหารชาญพื้นที่
ธ สังเกตการณ์สะพานบุรี เวรีโห่ร้องตะโกน
พลธนูยืนแกร่งกำแพงกล้า รอคำสั่ง หมายฆ่าฟันโน่น
พลทหารขี่ม้ากระโจน โยนธงโบกสะบัดสัญญาณ
ศัตรูก็ยิงปืนใหญ่ ระดมใส่พารามหาศาล
ผู้คนล้มตายหลายประมาณ ปะทะกันอยู่นานผลัดต้านกัน
เมื่อนั้น พระสุทัศน์ผู้ทรงทศใจหวั่น
สั่งกองพลทุกหนโรมรัน จิตมั่นตั้งหน้าหมายชัยฯ
ธ เสด็จทรงกุญชรหลวง เหล่าทหารทั้งปวงก็ล่วงใส่
เข้าประจัญประชิดชีวิตใคร ก็มิได้มิหวั่นมิเกรงกลัว
พอเห็นแม่ทัพไพรี ก็เข้าปรี่รี้พลตะรุมมั่ว
ฝุ่นตรลบอบอวลมืดมัว ฟ้าสลัวกลั้วควันหวั่นเกรง
องค์นเรศหยิบง้าวหมายฆ่า แม่ทัพบ้าตรงหน้าคนเก่ง
ตัวขาดสะพายแล่งโตงเตง ตกคชหล่นตะเบงตะบัน
ศึกประชิดก็จบอวสาน มหิบาลถูกเสริญสรร
ประชาชนร่วมยินดีพลัน มากอนันต์บารมีพระคุณ
บัดนั้น ไพรีประชุมเป็นกลุ่มก้อน
รายเรียงนอกวังบวร ดัสกรหมายฆ่าราวี
รถม้าปืนใหญ่ฟอนไฟรุก ระดมปลุกขวัญทหารชาญพื้นที่
ธ สังเกตการณ์สะพานบุรี เวรีโห่ร้องตะโกน
พลธนูยืนแกร่งกำแพงกล้า รอคำสั่ง หมายฆ่าฟันโน่น
พลทหารขี่ม้ากระโจน โยนธงโบกสะบัดสัญญาณ
ศัตรูก็ยิงปืนใหญ่ ระดมใส่พารามหาศาล
ผู้คนล้มตายหลายประมาณ ปะทะกันอยู่นานผลัดต้านกัน
เมื่อนั้น พระสุทัศน์ผู้ทรงทศใจหวั่น
สั่งกองพลทุกหนโรมรัน จิตมั่นตั้งหน้าหมายชัยฯ
ธ เสด็จทรงกุญชรหลวง เหล่าทหารทั้งปวงก็ล่วงใส่
เข้าประจัญประชิดชีวิตใคร ก็มิได้มิหวั่นมิเกรงกลัว
พอเห็นแม่ทัพไพรี ก็เข้าปรี่รี้พลตะรุมมั่ว
ฝุ่นตรลบอบอวลมืดมัว ฟ้าสลัวกลั้วควันหวั่นเกรง
องค์นเรศหยิบง้าวหมายฆ่า แม่ทัพบ้าตรงหน้าคนเก่ง
ตัวขาดสะพายแล่งโตงเตง ตกคชหล่นตะเบงตะบัน
ศึกประชิดก็จบอวสาน มหิบาลถูกเสริญสรร
ประชาชนร่วมยินดีพลัน มากอนันต์บารมีพระคุณ
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
