อยู่ให้ได้ เถิดหนอ อย่าย่อหย่อน
เขียนกานท์กลอน นอนดึก อย่านึกหน่าย
ไว้พรุ่งนี้ นอนหัวค่ำ อย่าพร่ำวาย
อาจตื่นสาย บางครั้ง ก็ช่างมัน
อยู่ให้ได้ คนเดียว ไยเปลี่ยวจิต
อย่าไปคิด มีชาย ที่หมายมั่น
เกิดต่างพ่อ ต่างแม่ ไม่แคร์กัน
รักสบั้น แยกทาง หย่าร้างไป
พันทอง
ดายโดดเดี่ยว เซียวซม ตรอมตรมหนัก
เซเสียหลัก หักขม ระทมไหว
หันมาพบ ซบอิง พิงกลอนไทย
ระบายไป ไหม้หมอง บ้างร้องครวญ
เขียนบทผ่าน ม่านตา ที่พร่าหม่น
น้ำใสหล่น บนคีย์ ก็มีส่วน
มือซ้ายปาด หยาดซับ กับปรางนวล
ยังนึกหวล ทวนทบ มิลบเลือน
เซเสียหลัก หักขม ระทมไหว
หันมาพบ ซบอิง พิงกลอนไทย
ระบายไป ไหม้หมอง บ้างร้องครวญ
เขียนบทผ่าน ม่านตา ที่พร่าหม่น
น้ำใสหล่น บนคีย์ ก็มีส่วน
มือซ้ายปาด หยาดซับ กับปรางนวล
ยังนึกหวล ทวนทบ มิลบเลือน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
