Re: เฉียดวรรณกรรม

อ้อนเมีย
ยิ้มสักนิดเมียจ๋าอย่าเพิ่งโกรธ
พี่ขอโทษโปรดอภัยให้พี่บ้าง
ขอยอมรับว่าเพลินเดินหลงทาง
เรื่องทุกอย่างอย่าได้ฝังใจจำ
พี่ดื่มเหล้าเข้าบาร์หาความสุข
เพื่อคลายทุกข์คลายกลุ้มสุมกระหน่ำ
เรื่องสาวสาวเพียงแต่แค่ลูบคลำ
ใช่ถลำหลงเพลินจนเกินไป
ที่เคยซ้อมทุบตีพี่ขอโทษ
จงอย่าโกรธเคืองค้อนเง้างอนใส่
เห็นน้ำตาของเมียแอบเสียใจ
ต้องร่ำไห้สะอื้นหลายคืนวัน
เอียงหน้ามาหาพี่สิงามขำ
พี่จะทำแผลให้อย่าได้หวั่น
แล้วสักครู่มานั่งตั้งวงกัน
ดื่มให้มันยกร่องสองคนเรา
จะก่อร่างสร้างตนตั้งต้นใหม่
เริ่มชีวิตสดใสให้เหมือนเก่า
พอพี่กรึ๊บน้องก๊งคงได้เมา
อย่ามัวเศร้าหม่นหมองนองน้ำตา
แม่เนื้อทองขมองอิ่มยิ้มสักนิด
พี่พลั้งผิดเผลอไปไม่เข้าท่า
จงอภัยให้พี่นี้สักครา
ที่ผ่านมาลืมเสีย...เถิดเมียเอย ฯ.
รัศมี ชื่นชอบ
ต่วย’ตูน ฉบับพ็อคเก็ตบุ๊ค ปักษ์แรก พฤษภาคม ๒๕๓๖