รักหอมหวาน ซ่านอุรา ทุกคราค่ำ
สิ่งต่างต่าง ช่างรัญจวน ล้วนมีแต่เรื่องน่าจำ
แต่เพราะฟ้าสูง แผ่นดินต่ำ ฉันจึงต้องทำใจ
ก่อนนี้ ก็เคยมีน้ำตาล
เหมือนนิทาน กระต่ายน้อย กับพระจันทร์ดวงใส
พอเริ่มเรื่องมา ก็มีแต่ความสนุก สุขสมฤทัย
แต่ฉากสุดท้าย เป็นไง ใครต้องเสียน้ำตา
ก่อนนี้ ก็เคยมีน้ำตาล
ทุกทุกผลงาน มีแต่ความซ่านซึ้ง คะนึงหา
แต่พอความรัก แห้งโหย โรยรา
แม้แต่ดินฟ้า ยังไม่ปรานี
ก่อนนี้ ก็เคยมีน้ำตาล
ทุกทุกช่วง ห้วงกาล มีแต่ความสุขี
แค่ได้เห็นหน้าคุณ ใจฉัน ก็อบอุ่นทันที
แต่มาตอนนี้ มันไม่มี ไม่มีอะไรเหลือเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
