..คิดถึงครู ระนาดเอก..
เสียงฆ้องกลองประโคมโหมโรงแล้ว
เสียงขลุ่ยแว่วฉิ่งฉับกรับกราวไหว
ระนาดทุ้มกรุ้มกริ้มยิ้มพิมพ์ใจ
คนปี่ในเป่าตามทำล้อเลียน
ระนาดเหล็กฆ้องวงประจงจ้อ
ประโคมคลอเคียงครั่นประชันเสียง
ตะโพนพ้องกลองทัดขัดสำเนียง
ยังขาดเพียงผู้นำคนสำคัญ

ตั้งเด่นเป็นสง่าส่งราศี
เครื่องดนตรีของครูผู้สร้างขวัญ
ระนาดเอกเคยกล้าท้าประชัน
ยังเงียบงันเหงาอยู่...ไร้ผู้ตี...
แสนเมือง
๑๖ ก.ค.๖๑