......ตื่นเถิด...ณ......ที่นี้
...สายนทีมีนกยูง...ฝูงบุหรง
...เงาแสงเดือนเคลื่อนส่องผ่องเต็มวง
...งามบรรจงเกินหลับใหลด้วยใจ...ที่กลัว
......ตื่นเถิด...ณ......ที่นี้
...สุมาลีขจรจรุงฟุ้งไปทั่ว
...สบกรุ่นไหม.....ละเอียดละอองของดอกบัว
...ส่งกลิ่นยั่วปลุกจิตจาก...นิทรา
......สั้นไปหน่อยนะคะ...ว่างๆจะมาต่ออีกนิด.......แต่ก็....ตื่นเถอะนะคะนอนมากเดี๋ยวอ้วน...
(...ขออนุญาตคุณจารุทัสนะคะที่เขียนเองเออเอง )
ตื่นใต้แสงแห่งเพ็ญยามเด่นฉาย
เจิดประกายงามจรัสจนจัดจ้า
สาดสะท้อนแสงพรายสายธารา
ระยับฟ้าปฐพีเป็นสีทอง
ละลานตายามบุหรงบรรจงร่าย
กรีดปีกกรายสยายหางอย่างผุดผ่อง
ขับสีสันแสงจันทร์ยวนนวลละออง
ถึงหลับต้องตื่นแลชะแง้ชม