เล่นบทรัก มิได้ อายและเขิน
อายุเกิน ไปนิด คิดแล้วขำ
จึงต้องเล่น บทเหงา เศร้าระกำ
บทเจ็บหนำ ช้ำชอก ยอกดวงมาน
ต้องเล่นบท ยาย,ย่า ป้า,อา,น้า
วัยชรา ยอมรับ กับสังขาร
อักษรา ผ่านตา อีกไม่นาน
คงถึงกาล ผ่านไป ไร้คนชม
ศิลป์อักษร กลอนรัก เขาผลักหนี
ทุกวจี กล้ำกลืน ฝืนใจข่ม
ในฤทัย มีทุกข์ คลุกระทม
จึงปรารมภ์ ขมเหงา เศร้าอาจิณ
อายุเกิน ไปนิด คิดแล้วขำ
จึงต้องเล่น บทเหงา เศร้าระกำ
บทเจ็บหนำ ช้ำชอก ยอกดวงมาน
ต้องเล่นบท ยาย,ย่า ป้า,อา,น้า
วัยชรา ยอมรับ กับสังขาร
อักษรา ผ่านตา อีกไม่นาน
คงถึงกาล ผ่านไป ไร้คนชม
ศิลป์อักษร กลอนรัก เขาผลักหนี
ทุกวจี กล้ำกลืน ฝืนใจข่ม
ในฤทัย มีทุกข์ คลุกระทม
จึงปรารมภ์ ขมเหงา เศร้าอาจิณ
"ดิน"
เล่นบทรัก ชักไม่ได้ อายจริงจริง
กลัวถูกหญิง ยิงโดนอก ให้ฝกช้ำ
เป็นวัวแก่ แลหญ้าอ่อน นอนงึมงำ
บ่นพึมพำ หงำเหงือกแก่ ยักแย่ยัน
ลุงแก่แล้ว ไอ้หลานแก้ว มาแถวนี้
ดูแสงสี มีอารมณ์ ชมขำขัน
อยู่กับบ้าน พานหงอยหงอย ปล่อยนานวัน
มันไม่หัน ดันไม่โกง ยานโทงเทง
มาเปิดใจ ให้วาบหวาม งามสลอน
ขอลุงก่อน นะหลานตา อย่าอวดเก่ง
นะลุงหลาน เจือจานกัน วันละเพลง
ขอลุงเด้ง สักวัน นะหลานตา
ชลนา ทิชากร
<a href="http://www.youtube.com/v/ZfWA5Wt_4m4&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ZfWA5Wt_4m4&rel=0&fs=1</a>
กลัวถูกหญิง ยิงโดนอก ให้ฝกช้ำ
เป็นวัวแก่ แลหญ้าอ่อน นอนงึมงำ
บ่นพึมพำ หงำเหงือกแก่ ยักแย่ยัน
ลุงแก่แล้ว ไอ้หลานแก้ว มาแถวนี้
ดูแสงสี มีอารมณ์ ชมขำขัน
อยู่กับบ้าน พานหงอยหงอย ปล่อยนานวัน
มันไม่หัน ดันไม่โกง ยานโทงเทง
มาเปิดใจ ให้วาบหวาม งามสลอน
ขอลุงก่อน นะหลานตา อย่าอวดเก่ง
นะลุงหลาน เจือจานกัน วันละเพลง
ขอลุงเด้ง สักวัน นะหลานตา
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
