ลมกระหน่ำ ฉ่ำฝน จนไฟดับ
ทนนั่งนับ ดวงดาว พราวสลอน
ป่านฉะนี้ คงพับ ร่างหลับนอน
อกรานรอน รำพึง คิดถึงเธอ
จุดเทียนไข ไฟสว่าง แค่กลางห้อง
สายตาจ้อง มองจอ รอเสนอ
ม่านมืดดำ ทำให้ ไม่พบเจอ
ดึกแล้วเนอ หนอไฟ ไยมิมา
ดินสอ.ถือ มือค้าง แผ่นว่างเปล่า
วอนสาวเจ้า อย่าหงอย จงคอยท่า
ไม่เอานะ ปะหงับ หลับสองตา
พอเวลา ไฟแจ้ง แต่งกับใคร
เย็นยะเยือก เฮือกหนาว ร้าวดวงจิต
ยังครุ่นคิด วนเวียน เทียนหมดไส้
ความมืดเยือน เลือนลับ ดับแสงไป
รุ่งวันใหม่ จางปาง กลัวนางจร
รพีกาญจน์ 59
อยากจะย้าย บ้านจัง อยู่ทางเหนือ
ช่างเหลือเชื่อ ฝนพราว ดาวสลอน
พี่ไฟดับ นั่งนับดาว มิหนาวร้อน
ดาวถาวร สวยล้ำ ประจำใจ
นครชัยศรี ฟ้าหม่น คราฝนพรำ
ดาวประจำ หายเกลี้ยง เพียง.เทียนไข
น้ำตาเทียน น้ำตาคน ปนกันไป
เลื่อนรินไหล แห้งกรัง ฝังรอยเทียน
ช่างเหลือเชื่อ ฝนพราว ดาวสลอน
พี่ไฟดับ นั่งนับดาว มิหนาวร้อน
ดาวถาวร สวยล้ำ ประจำใจ
นครชัยศรี ฟ้าหม่น คราฝนพรำ
ดาวประจำ หายเกลี้ยง เพียง.เทียนไข
น้ำตาเทียน น้ำตาคน ปนกันไป
เลื่อนรินไหล แห้งกรัง ฝังรอยเทียน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
